متن انگلیسی پیشرفته با ترجمه
Memory Distortion
Like other functions of the human mind, perception and memory are imperfect.
When we tell a story about something that we witnessed, we may intuitively believe that our recollection is accurate, However, several factors bias our memories of events. To study this anomaly, let us look at the three steps of memory creation:
acquisition of memory, storing of memory and retrieval. At every stage of memory formation, distortion can occur. At the first stage, acquisition of memory, events are perceived and bits of information are prepared for storage in the brain. However, it is impossible for us to remember every single thing we observe.Through processes that are both conscious and unconscious, people determine which details they will focus on.
In its second stage, storage, memories can become further distorted. Over time, our memories degrade, as we forget portions of events. To compensate, we may even creatively fill in the gap created by the recession of long-term memory. Additionally, an individual's memory can be altered during the storage stage by intervening occurrences, which can be subconsciously combined with previously stored memories. Last but not least, during recall, emotion also seems to play a part in memory distortion. In sum, our memories may not be the indisputable source of information that we would like them to be.
ترجمه در ادامه مطلب
تحریف خاطرات
همانند سایر عملکردهای ذهن انسان، ادراک و حافظه نیز ناقص و زوال پذیر هستند.
وقتی که ماجرایی که شاهد آن بوده ایم را بازگو میکنیم،ممکن است بطور غریزی باور داشته باشیم که آنچه بیاد می آوریم دقیق است، اما، چندین عامل خاطرات ما از حوادث را جهت می دهد. برای مطالعه این ناهنجاری، اجازه دهید به 3 مرحله شکل گیری حافظه نظری افکنیم:
انباشت خاطرات، ذخیره سازی خاطرات و بازیابی(بیاد آوردن).
در هر مرحله از شکل گیری خاطرات، ممکن است تحریف روی دهد. در نخستین مرحله، یعنی انباشت خاطرات، رویدادها مشاهده و اجزای اطلاعات برای ذخیره سازی در مغز آماده می شوند. ولی برای ما یاد آوری تمام آن چیزی که مشاهده میکنیم غیر ممکن است. از طریق فرایندهایی که هم خودآگاه و هم ناخودآگاه هستند افراد تصمیم میگیرند که روی کدام جزییات تمرکز کنند.
در مرحله دوم یعنی ذخیره سازی، خاطرات ممکن است بیشتر تحریف شوند. به مرور زمان خاطرات ما دچار زوال می شوند، زیرا ما قسمتهایی از رویدادها را فراموش می کنیم. برای جبران این زوال، حتی ممکن است ما بطور خلاقانه شکاف ایجاد شده بوسیله زوال حافظه بلند مدت را پر کنیم(یعنی موقع تعریف کردن خاطرات بخشهایی را که فراموش کرده ایم با یک سری ماجراهای ساخته در ذهن خود جایگزین کنیم).
به علاوه، حافظه فرد ممکن است در طول فرایند ذخیره سازی با تداخل رویدادهای دیگر تغییر یابد و بطور نیمه آگاهانه با خاطرات ذخیره شده قبلی ترکیب شود.
نکته مهم آخر اینکه، بنظر می رسد درحین بخاطر آوردن خاطرات، احساسات نیز تا حدی در تحریف آنها نقش دارد. خلاصه، ممکن است خاطراتمان آنقدر که انتظار داریم منبع مورد اعتمادی از اطلاعات نباشد.
